Prije nego li su se na našim prostorima pojavile mange, anime filmovi, video igre, Sega, Capcom, Nintendo, a bogme i Micubiši Lanseri, Honde Sivik i Tojote Korole, a u mom životu i prije knjiga o samurajima i istoriji Japana, bijaše japanska kinematografija kao prva tačka kontakta sa japanskom kulturom i Japanom uopšte. Čudna, onostrana, tvrda, sirova, nepoznata, na momente odbojna a uglavnom višestruko privlačna, van šablona, drugačija. Continue reading “Tatsuya Nakadai (1932-2025)”